Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Το μικρό μου σπίτι στο νησί είναι υπό κατάρρευση

... ε, καλά είμαι και λίγο υπερβολική. Το σπίτι μου είναι ελάχιστα πιο μικρό από μένα. Τριάντα χρόνων.  Όταν ακόμα το έχτιζαν οι γονείς μου,  κόπηκα σε ενα τούβλο κι ακόμα θυμάμαι το σημείο του τοίχου που εχει το αίμα μου. Εδώ μεγαλώσαμε τρια αδέλφια. Δεν είναι  δικό μου αλλά το αγαπάω, είναι το μόνο σπίτι που γνώρησα. Σε αυτό το Blog θα κρατήσω ένα ημερολόγιο της ανακαίνησης του. Δεν έχω καμία ειδική γνώση κι έχω λίγα χρήματα κι ακόμα λιγότερο χρόνο. Το σχέδιο μου είναι να βάλω πολύ προσωπική εργασία, ίσως περισσότερο τα Σαββατοκύριακα  και λιγότερο κατά την διάρκεια της εβδομάδας. Αν ξέρω καλά τον εαυτό μου, θα κρατάω αναλυτικά οικονομικά στοιχεία και θα προηγείται εξαντλητική έρευνα αγοράς  :-). Είχα σκοπό να ξεκινήσω από την κουζίνα, που όπως είναι επόμενο, έχει την μεγαλύτερη φθορά. Όμως τα τριαντάχρονα υδραυλικά του μπάνιου δεν άντεξαν κι έτσι ήδη ξεκίνησα απ' αυτό. Εχω λοιπόν ένα φανταστικό καινούριο μπάνιο, που μου τιναξε όλο τον προυπολογισμό στον αέρα. Το επόμενο δωμάτιο που θα φτιάξω , γιατί νομίζω έτσι θα πηγαίνω  , είναι το παιδικό . Έχω πολλές ιδέες και πολλά προβλήμτα να λύσω.

Δεν υπάρχουν σχόλια: