Κυριακή 14 Ιουλίου 2013

I do understand why a desperate engineer still use a hammer to solve a hard problem.

Κωστής Παλαμάς  

 

"Η πολιτεία και η μοναξιά"  1912

.
Η Πολιτεία λωλάθηκε, κι απόπαιδα τα κάνει
το Νου, το Λόγο, την Καρδιά, τον Ψάλτη, τον Προφήτη·
κάθε σπαθί, κάθε φτερό, κάθε χλωρό στεφάνι,
στη λάσπη. Σταύλος ο ναός, μπουντρούμι και το σπίτι.

Από θαμπούς ντερβίσηδες και στέρφους μανταρίνους
κι από τους χαλκοπράσινους η Πολιτεία πατιέται.
Χαρά στους χασομέρηδες! Χαρά στους αρλεκίνους!
Σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.

Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα,
ραγιάδες έχεις, μάννα γη, σκυφτούς για το χαράτσι,
κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα,
των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι.

Και δημοκόποι Κλέωνες και λογοκόποι Ζωίλοι,
Και Μαμμωνάδες βάρβαροι, και χαύνοι λεβαντίνοι·
Λύκοι, κοπάδια, οι πιστικοί και ψωριασμένοι οι σκύλοι
Κι οι χαροκόποι αδιάντροποι, και πόρνη η Ρωμιοσύνη!"
.

Τρίτη 18 Ιουνίου 2013

Καρεκλομανία - Upcycled Ladder back chair with hand woven seat


    Θυμάστε τους καρεκλάδες που φορτωμένοι σχοινια γυρίζαν στις γειτονιές και φωνάζανε ? Περίμενα , περίμενα πότε θα περάσει να μου φτιάξει το κάθισμα, τελικά απογοητεύτηκα κι είπα θα το κάνω μόνη μου. Που να βρω όμως το σχοινί? Το κανονικό σχοινί που χρησιμοποιείται  είναι από κάποιο είδους χαρτιού που πρέπει να το εχεις βρεγμένο για να μπορέσεις να το δουλέψεις.  Εβαλα τους πάντες να ψαχνουν , ρωτησα κι ιδια όπου μπορούσα να σκεφτώ και στο τελος κατέληξα να πάρω το πιο χοντρό σπάγγο ή πιο λεπτό χόρτινο σχοινί  που βρηκα. Το πλέξιμο είναι σχετικά εύκολο , απλά χρειάζεται υπομονή. 

Κυριακή 16 Ιουνίου 2013

εχω ενα ονειρο ... mid century modern night stands




   Τα βραδια όταν ξυπνάω δύσκολα μπορώ να ξανακοιμηθώ. Μικρή όταν ήμουν που  νομιζα θα γινω μεγάλη ζωγράφος , φανταζόμουν  χρωματα και πίνακες που θα ζωγράφιζα. Τους τελευταίους μηνες το θυμήθηκα και το εχω παραλάξει κάπως. Αρχιζω να σκέφτομαι , βερνικια, επιπλα, τοιχους , πως θα γινουν , πως θα τα συνδυάσω , πως θα τα μετατρέψω ... και ξανακοιμάμαι.



Σάββατο 15 Ιουνίου 2013

δικαιωμα σε δευτερη ευκαιρία ( Bamboo chair refinished )


          Οταν με πηραν τηλέφωνο πως βρήκαν μια ψαθινη καρέκλα δίπλα στον καδο ανακύκλωσης και πως με σκέφτηκαν αμέσως για να τους την φτιαξω αναρρωτήθηκα δυο πράγματα, πρωτον, θεέ μου που εχω φτάσει και δευτερον, που τους βρήκα τετοιους φιλους :D.
              Anyways, i think i did good with that one.

Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013

Για να μην τρελαθώ ... Upholstered armchair



      Στην πραγματικότητα είμαι ένας άνθρωπος που αγχώνεται πολύ εύκολα, πολύ δυνατά. Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες τα μαλιά μου άσπρισαν. Κυριολεκτικά κι ολοκληρωτικά. Καθώς έτσι κι αλλιώς είναι βαμμένα κανένας εκτός από μενα και την κομμώτρια μου δεν το καταλαβε. Όταν είμουν μικρή θυμάμαι στις ειδήσεις της ΕΡΤ να λένε για μια ερευνα που εγινε στην Ευρώπη κι εδειχνε πολύ μεγάλα ποσοστά αγχους στους εργαζόμενους. Ειχαν φερει ενα ψυχολόγο να εξηγήσει τι παει να πει άγχος. Άγνωστη λεξη ήταν. 
     Για να μην τρελαθώ, για να μην σκέφτομαι, όταν ειμαι σπίτι φτιάχνω πράγματα με τα χερια μου. Αυτή είναι μια καρέκλα που μετέτρεψα  από τις κλασσικές της μητέρας μου. Χρησιμοποίησα ενα υφασμα που εκανα τον ντεντεκτιβ για να βρω. Τα στοιχεια που ειχα γιαυτό ηταν η φωτογραφία που ηδη εχω δημοσιευσει. Ετσι ξεκίνησε:



Εαν υπήρχε ενδιαφέρον πιθανόν να εδινα όλα τα βήματα που ακολούθησα, εχω κρατήσει φωτογραφίες , νομίζω.

Δευτέρα 21 Μαΐου 2012

Και ξανά προς τη δόξα τραβά

Η ελειψη αναγνωστών και σχολίων με έκανε να σταματήσω τις αναρτήσεις , όχι όμως και τις κατασκευές στο σπίτι. Όσα κι αν έχω κάνει όμως έως τώρα είναι λίγα μπροστά σε αυτά που πρέπει να γίνουν. 

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Κυριακή και...

Είμαι κρυωμένη ... Αυτό δεν με σταμάτησε από το να βάψω τον διάδρομο και το παιδικό δωμάτιο. Ο διάδρομος είχε φουσκώσει από την διαρροή του μπάνιου την περασμένη άνοιξη. Τότε μου είχαν πει να αφήσω να περάσει το καλοκαίρι ώστε με τις ζέστες να στεγνώσουν οι τοίχοι. Πριν μια εβδομάδα αποφάσισα πως το είχα αφήσει για πολύ καιρό κι οι γιορτες πλησιαζουν. Ετριψα την παλια φουσκωμένη μπογια, πέρασα τα πιο βαθιά σημεία με ειδικό στόκο που ειχε μείνει από τον μαστορα που εβαλε τα πλακάκια στο μπάνιο, το εβαψα με αστάρι και χθες το εβαψα. Το παιδικό δωμάτιο ήταν βαμένο , πάλι από μένα :-), ένα κίτρινο χρώμα ... χθες ηταν το πρωτο χερι με τη βάση ,  ασπρη. Ομως δεν ξερω πως θα το τελειώσω. Θα πρέπει να το αποφασίσω γρήγορα , γιατί το επόμενο σαββατοκύριακο θα πρέπει να τελειώνω με τα εργοτάξια :-).  Στο περιθώριο των βαφών κι ενώ περίμενα να στεγνώσουν , έφτιαξα και τον απαίσιο , τεράστιο πίνακα ηλεκτρικού που είναι στο διάδρομο. Ιδού το πρίν
και το μετά:
Το μεταλικό το πέρασα με ασπρο βερνικόχρωμα, κι εκανα στο πλαστικό φυλλο ντεκουπαζ το υφασμα. Κάτι σας θυμίζει; Το λατρεύω αυτό το υφασμα. Δεν εγραψα από που το προμηθευτηκα. Από ΗΠΑ μεσω ebay. Είναι διπλόφαρδο και τα δυο μετρα , με τα εξοδα μεταφοράς μου κόστισαν 24 €. Διπλόφαρδο, αλλά ενα μονο μετρο ηταν και το υφασμα που χρησιμοποίησα στην παπουτσοθήκη. Αυτό το πήρα από τοπικό κατάστημα ... 37 €.