Στην ακρη του κόσμου

 Τις περισσότερες φορές, δηλαδή ποτέ, το ότι ζω σε ένα νησί  δεν με εμπόδισε από το να κάνω το οτιδήποτε. Δεν είναι μόνο το ότι εδώ γεννήθηκα  κι έζησα  (εκτώς από το διάστημα που σπούδασα), κι άρα δεν ξέρω πως είναι να ζεις αλλού, είναι πως κι  εδώ υπάρχουν τα πάντα.
Τώρα όμως που άρχισα να ψάχνω στο ιντερνετ, για πιο ειδικά προϊόντα , κατάλαβα πως είναι αδύνατο να τα βρω στην αγορά μας . Επίσης δεν ξέρω αν συμβαίνει κι αλλού , αλλά τουλάχιστον στην πόλη που ζω , τίποτα δεν είναι ετοιμοπαράδοτο, από πλακάκια κι έπιπλα μπάνιου , έως υφάσμτα επιπλώσεων. Χθες έψαχνα όλο το πρωί στην αγορά για ύφασμα και στην καλύτερη περίπτωση είχαν δείγματα, που αν παραγείλουν θα έρθουν σε δύο ημέρες ( άρα από Αθήνα ) -  στην χειρότερη,  σε ένα κατάστημα υφασμάτων , το δειγματολόγιο τους  το είχαν δανείσει ... στην Ιεράπετρα.
Τι το θέλεις το ύφασμα, ακούω από το υπερπέραν , ίσως κι από το μέλλον . Θα αλλάξω την στόφα από τις πολυθρόνες της μητέρας μου !! Εχω βρει στο youtube αναλυτικά βίντεο για το πως γίνεται κι είναι πολύ εύκολο. Οι πολυθρόνες της μητέρας μου έχουν ξύλινο, στέρεο σκελετό σε όμορφο στυλ, αλλά με μια απαίσια , παλιομοδίτικη στόφα την οποία τα τελευταία χρόνια έχει καλύψει με ωραία, αλλα τώρα πια πάλι ξεπερασμένα, ραφτά καλύμματα. Για μένα πιο εύκολο είναι να αλλάξω την στόφα από το να ράψω καλύμματα.
Εχω βρει πολλά online καταστήματα υφασμάτων, όμως τα εξοδα αποστολής φαίνεται πως σε αυτή την περίπτωση είναι δυσανάλογα μεγάλα.Μπορείς να βρεις εξαιρετικές τιμές και  σχέδια στο εξωτερικό. Τα περισσότερα  από αυτά τα όμορφα υφάσματα είναι ισπανικά. Σου βαζει ιδέες.

Eπιχείρηση , κωδικός δάπεδο

 Το σπίτι μου ειναι στρωμένο με ένα καταπληκτικό σε χρώμα, μαρμάρινο  δάπεδο. Μάρμαρο Τροιζηνίας. Ακούω δόντια να τρίζουν κι αναστεναγμούς από αυτούς που ξέρουν. Αυτά τα μάρμαρα δεν κάνουν για τίποτα.  Εχουν μαδήσει , ακόμα και σε σημεία που ποτέ δεν πατήθηκαν , όπως κάτω από τα κρεβάτια.

Κάποιος έπρεπε να απαγορεύσει την πώληση τους. Τι να κάνω με τους κρατήρες που έχω παντού? Καθώς το να αναλάβω το κόστος να το φτιάξω με ένα μαρμαρά είναι πια απίθανο, αποφάσισα να κάνω ερευνα στο internet  για να δω τι υλικά υπάρχουν. Πράγματι βρήκα αναφορές για  κάτι που ονομάζουν polyester resin cement. Δεν βρήκα όμως ούτε κάποια εμπορική ονομασία, ούτε κάτι πιο συγκεκριμενο . Ενας μαρμαράς μου είπε για μίγμα ασπρου τσιμέντου , τσιμεντοχρώματος και κόλλας atlacoll no. 37.  Το δοκίμασα σε ένα σημείο. Αν ήταν λίγη η δουλειά που χρειάζονται τα μάρμαρα ή αν ήταν μονόχρωμα θα ήταν μια κάποια λύση. Δυστυχώς κάνoντας την εφαρμογή κατάλαβα πόσο μεγάλη σε έκταση είναι η καταστροφή  και πως όπως και να το κάνω το μίγμα θα ξεχωρίζει πάντα. Ιδεες? Εχω ένα χαλί  :-)

Το μικρό μου σπίτι στο νησί είναι υπό κατάρρευση

... ε, καλά είμαι και λίγο υπερβολική. Το σπίτι μου είναι ελάχιστα πιο μικρό από μένα. Τριάντα χρόνων.  Όταν ακόμα το έχτιζαν οι γονείς μου,  κόπηκα σε ενα τούβλο κι ακόμα θυμάμαι το σημείο του τοίχου που εχει το αίμα μου. Εδώ μεγαλώσαμε τρια αδέλφια. Δεν είναι  δικό μου αλλά το αγαπάω, είναι το μόνο σπίτι που γνώρησα. Σε αυτό το Blog θα κρατήσω ένα ημερολόγιο της ανακαίνησης του. Δεν έχω καμία ειδική γνώση κι έχω λίγα χρήματα κι ακόμα λιγότερο χρόνο. Το σχέδιο μου είναι να βάλω πολύ προσωπική εργασία, ίσως περισσότερο τα Σαββατοκύριακα  και λιγότερο κατά την διάρκεια της εβδομάδας. Αν ξέρω καλά τον εαυτό μου, θα κρατάω αναλυτικά οικονομικά στοιχεία και θα προηγείται εξαντλητική έρευνα αγοράς  :-). Είχα σκοπό να ξεκινήσω από την κουζίνα, που όπως είναι επόμενο, έχει την μεγαλύτερη φθορά. Όμως τα τριαντάχρονα υδραυλικά του μπάνιου δεν άντεξαν κι έτσι ήδη ξεκίνησα απ' αυτό. Εχω λοιπόν ένα φανταστικό καινούριο μπάνιο, που μου τιναξε όλο τον προυπολογισμό στον αέρα. Το επόμενο δωμάτιο που θα φτιάξω , γιατί νομίζω έτσι θα πηγαίνω  , είναι το παιδικό . Έχω πολλές ιδέες και πολλά προβλήμτα να λύσω.